FAMILIEVOORSTELLING 8+
Waarom is alles zoals het is? Wat was er voordat alles er was? En zal het er straks nog zijn of is er dan alleen nog maar niets?
Wat was en wat nu prikkelt de verbeelding. Tussen ergens en nergens, donker en licht, orde en chaos ontstaat een wereld. Mysterieus en onvoorspelbaar. Soms heel klein en dan weer groots. Drie figuren zoeken naar een begin, een einde en alles daartussen.
Wat was en wat nu werd gemaakt in het kader van het Leuvens stadsfestival KNAL! rond priester-fysicus Georges Lemaître die de theorie over de big bang formuleerde. Anna Bentivegna, Zoë Demoustier en Ayrton Fraenk studeerden samen aan de Mime Opleiding van de Academie voor Theater en Dans Amsterdam. In hun eerste creatie bij fABULEUS, nesten (4+), ontwikkelden ze een gevoelige, licht surrealistische, beeldtaal voor kinderen. Met Wat was en wat nu diepen ze die stijl verder uit en halen ze hun inspiratie uit mythes, godsdiensten en wetenschap. Jef Van gestel tekent, net als bij nesten, voor de eindregie.
Concept en spel Anna Bentivegna, Zoë Demoustier, Ayrton Fraenk Eindregie Jef Van gestel Assistentie regie Ferenc Balcaen Geluid Rint Mennes Licht Varja Klosse Scenografie Wannes Deneer Kostuums Annemie Boonen Dramaturgisch advies Peter Anthonissen Productie fABULEUS Coproductie KU[N]ST Leuven, STUK, Perpodium & HETLAB - Hasselt Met de steun van Destelheide, de stad Leuven, de Vlaamse Gemeenschap en de Tax Shelter van de Belgische Federale Overheid
Ben je gaan kijken naar Wat was en wat nu en wil je je mening kwijt? Of heb je meegewerkt aan de productie en wil je vertellen over je ervaringen? Laat hier je reactie achter!
"De research voor dit project was bijzonder boeiend. Vooral het idee van de big bounce werkte inspirerend: het universum dat voortdurend uitdeint en weer krimpt.
Er zitten vele beginnen en eindes in de voorstelling, en ze is heel beeldend: we hebben ernaar gestreefd om de mens zo min mogelijk centraal te zetten. Daarom staan we drie vierde van de tijd in de coulissen dingen op te blazen en aan katrollen te trekken.’ (lacht) — Zoë Demoustier in gesprek met De Studio