Naast het maken van jongerenvoorstellingen en jonge-makersproducties die op uitnodiging van fABULEUS ontstaan (zoals leuke Mieke), wil het huis ook snel en flexibel inspelen op vragen van getalenteerde jongprofessionelen op zoek naar een creatiecontext. Sorry dat ge ’t zo te weten moet komen maar beter nu dan ooit komt op deze laatste manier tot stand.

Sofie Palmers, die als tiener in drie jongerenproducties van fABULEUS speelde en samen met Steven Beersmans Antoon & Mirabella (2002) maakte, studeert in 2009 af aan de acteursopleiding van de Toneelacademie Maastricht. Met jaargenote Annelies Van Hullebusch, die voor theatraal performer studeert, slaat ze de handen ineen voor wat zij zelf “een verknipte vertelvoorstelling / een verkapte beeldcompositie” noemen. Het basisidee, de tekst en de vorm zijn van Van Hullebusch, Palmers speelt en draagt bij tot de definitieve speeltekst. Kostuumontwerpster Nikè Moens is als derde dicht op de creatie betrokken. De voorstelling gaat in coproductie met kunstencentrum STUK vzw in première op het TASTE Festival in Leuven.

Regisseuse Annelies Van Hullebusch knutselt graag met verhalen, teksten, gevonden voorwerpen en objecten. De liefde voor het ambachtelijke is vaak het startpunt van haar voorstellingen. Ook Sorry dat ge ’t zo te weten moet komen maar beter nu dan ooit ademt een doe-het-zelfsfeer uit. Met licht, beeld en geluid creëert Van Hullebusch op enkele vierkante meters een eigen universum. Sofie Palmers bevindt zich te midden van een houten stellage. In flarden vertelt ze een eenvoudig verhaal dat enerzijds op haar afkomst en familie ingaat en anderzijds een beeld van het dorp schetst waarin ze is opgegroeid. Op soms vertederende wijze illustreert ze met objecten haar vertelling: een roosje broccoli symboliseert een bos, een bol wol een schapenboerderij.